MEZOTERAPIA IGŁOWA

Pierwsze oznaki starzenia się skóry zaczynają być widoczne już od 25. roku życia. Mniej więcej w tym czasie pojawiają się pierwsze minimalne zmarszczki, a z upływem czasu coraz bardziej zauważalne stają się utrata objętości i utrata gęstości. Starzenie się skóry ma miejsce w każdej powłoce skóry, i o tym chcę Wam opowiedzieć.

Na początku napiszę jedną bardzo ważną rzecz: starzenie się skóry jest nieuniknione i nie ma żadnego magicznego sposobu na to, aby to zmienić. Tylko niektóre zmiany można w pewien sposób kontrolować, ale o tym napiszę innym razem.

3 WARSTWY, W KTÓRYCH ZACHODZĄ ZMIANY

Jak wspomniałam na początku, skóra starzeje się w każdej z warstw, a zmiany, które zauważamy na zewnątrz, są widocznymi oznakami procesów, które w nich zachodzą.

NASKÓREK

Szorstka i sucha skóra jest najczęściej wynikiem wolniejszej wymiany komórek oraz obniżenia produkcji lipidów na jej powierzchni. Z upływem lat naskórek staje się coraz wrażliwszy na działanie światła ultrafioletowego, a skóra coraz wolniej radzi sobie z regeneracją, co łatwo zauważyć m.in. na przykładzie dłuższego czasu gojenia się ran.

SKÓRA WŁAŚCIWA

Każdego roku po skończeniu 25. roku życia w naszej skórze o 1% spada poziom kolagenu – jednego z budulców skóry.  Kiedy dochodzi do tego spadek poziomu elastyny, struktura skóry właściwej zostaje zaburzona. Mniej elastyny w skórze sprawia, że wzrasta prawdopodobieństwo pojawienia się widocznych zmarszczek, które są tak naprawdę pierwszą oznaką starzenia się skóry. Zmarszczki pojawiają się w różnych miejscach na twarzy. Najpierw dostrzegamy drobne i niezbyt głębokie linie. Z czasem zaczynamy zauważać niewielkie, dość płytkie zmarszczki w zewnętrznych kącikach oczu (to tzw. kurze łapki, choć ja wolę mówić, że to linie śmiechu :)). Zmarszczki na czole, czyli te poziome linie, które z czasem robią się coraz głębsze, wywołuje nasza mimika twarzy. Pionowe zmarszczki między brwiami są z kolei spowodowane marszczeniem brwi.
Dużo głębsze zmarszczki tworzą się pomiędzy nosem i ustami, nazywa się je (mało przyjaźnie) bruzdami nosowo-wargowymi. Pojawienie się ich jest związane z utratą elastyczności skóry, która przy okazji staje się podatna na uszkodzenia i pękanie naczynek.

Kiedy w skórze zmniejsza się przepływ krwi, trudniej jej zaopatrywać zewnętrzną warstwę skóry w tlen i substancje odżywcze. Efekt? Młodzieńczy blask młodej skóry powoli staje się wspomnieniem.

TKANKA PODSKÓRNA

W najgłębszych warstwach skóry spada wielkość i liczba komórek magazynujących lipidy w warstwie tkanki tłuszczowej. To etap utraty objętości skóry (pojawia się najczęściej po menopauzie), który na zewnątrz nie jest tak widoczny jak zmarszczki czy brak elastyczności. Moment tracenia objętości skóry jest trudny do uchwycenia. Na zewnątrz widać po prostu powolne tracenie konturów i wyraźnie zarysowanego owalu twarzy. Znacie to uczucie, kiedy myślicie o kimś – i nie jest to nastolatek ani bardzo młoda osoba – że ma smutną albo zestresowaną twarz? To właśnie może być efekt tracenia elastyczności skóry (oczywiście poza prawdziwym odczuwaniem smutku lub stresu).

To są procesy, które zachodzą wewnątrz naszej skóry. Wiem, że nie są to przyjemne wiadomości, a moje słowa o tym, że tych procesów nie da się zatrzymać, są po prostu smutne. Żeby nie było tak dramatycznie, powiem Wam tylko tyle, że minimalizacja skutków starzenia się skóry jest możliwa. Napiszę o tym przy najbliższej okazji :)